Sögur um dýr
A
Segðu mér sögu. Við skulum elta ólar við einskisnýtan tittlingaskít um stund
B
Það var einu sinni hestur sem hét Foli fótalausi.
A
Af hverju?
B
Af því hann var fótalaus.
A
Af hverju?
B
Það fylgir ekki sögunni.
A
Ókei!
B
Þegiðu nú og hlustaðu.
A
Ókei.
B
Foli fótalausi hafði enga fætur. Hann lenti í mjög slæmu einelti út af því í æsku og var því mjög tættur tilfinningalega. Að lokum varð hið miskunnarlausa áreiti honum um megn og blindaður af hefndarþorsta skar hann átján manns á háls áður en víkingasveitin dreifði heilanum á honum upp um alla veggi í fátæklegri kjallaraíbúð hans við Grettisgötuna.
A
Af hverju?
B
Það var eina leiðin til að bjarga gíslunum.
A
Ókei!
B
Seg þú eina.
A
Ókei. Hér er ein sem á sér enga stoð í því martraðarkennda ástandi sem menn kalla raunveruleika.
B
Nákvæmlega. Flýjum hann á vit óheftra óra.
A
Ókei. Það var einusinni kvíga sem lenti í því óláni að lenda í girðingu með siðspilltu nauti.
B
Hljómar óneitanlega kunnuglega.
A
Þegiðu. Naut þetta hafði að vana að láta undan siðferðisbresti sínum og áður en varði hafði það dregið kvíguna ungu á tálar.
B
Hvað hét hún?
A
Hét hún?
B
Já, hvað hét hún.
A
Það skiptir engu máli.
B
Af hverju skiptir það ekki máli?
A
Af því þetta er dæmisaga. Kvígan unga er safnheiti yfir allar þær ungu kvígur sem naut draga á tálar. Hún er kvaðratrótin af kvígu, kvígan í öðru veldi, óþekkta kvígan sjálf. Tákn um allar þær kvígur sem eru fórnarlömb siðblindra nauta.
B
Ókei!
A
Þegar ávöxtur sambands þeirra leit dagsins ljós var nautið á bak og burt.
B
Rétt eins og það, að á bak við hvert mikilmenni er kona þá er drullusokkur bakvið hverja einstæða móður.
A
Er ég að segja þessa sögu eða þú?
B
Fyrirgefðu. Ég gat bara ekki orða bundist. Sagan snart mig svo djúpt.
A
Reyndu að hemja þig. Nú, þarna stóð hún ein og táldregin, einstæð og skítblönk og auðvitað var bara eitt fyrir hana að gera.
B
Fara á Féló?
A
Nei auðvitað ekki asninn þinn. Skjóta sig í hausinn.
B
Afhverju fór hún ekki bara í sláturhúsið.
A
Maður hugsar ekki rökrétt þegar maður er blindaður af örvæntingu.
B
Nei. Auðvitað ekki. En hvað varð um kálfinn?
A
Það er allt önnur saga.
B
Kanntu hana?
A
Nei. En þú?
B
Nei. En ég kann eina um hvolp.
A
Er það sönn saga.
B
Það veit ég ekki. Skiptir það máli?
A
Ekki ef hún er góð.
B
Hlustaðu þá. Það var einu sinni lítill hvolpur sem var gefinn gömlum barnaklámhundi og hann beið þess aldrei bætur.
A
Ekki er ég hissa á því.
B
Loks fékk hann nóg af illri meðferð, áreiti og misnotkun og strauk að heiman. Hann lenti í vondum félagsskap og lærði að ljúga og stela. En örlögin tóku í taumana og höguðu því þannig að allt það illa sem hafði hann hent varð honum til tekna. Af því að hann hafði lent í kynferðislegri misnotkun sem hafði gert hann kaldan, daufan og ónæman fyrir ástinni flökraði honum ekki við að ríða sér til framdráttar. Hann negldi bankastjóradóttur og pabbi hennar útvegaði honum vinnu við að ljúga og stela í kauphöllinni. Hann eignaðist því gullkort og hafði efni á að kaupa sér draumajeppann sinn og komst í aðstöðu til að misnota alla þá hvolpa sem hann gat komist yfir.
A
Ókei!
B
Nú þú.
A
Nú ég hvað?
B
Segja sögu.
A
Það verður erfitt að toppa þessa.
B
Ég veit. Ég veit. En það er ekki nauðsynlegt að toppa. Málið er að endurspegla ástand dýraríkisins einsog það er í gegnum afstæður sögunnar. Töpum okkur ekki í fjarstæðum eins og þeirri hvort það sé öndum eðlilegt að vera berrassaðar eða músum að vera rottur.
A
Hversvegna eru nagdýr svo oft í aðalhlutverki í sögum sem við segjum börnum? Nagdýr sem við hötum og höfum beislað allt okkar hugvit til að koma fyrir kattarnef ef svo mætti að orði komast. Segir þetta val ef til vill eitthvað um okkur. Er hægt að gera dæmisögu um þetta efni?
B
Dæmisögur!? Mér finnst þú vera farinn að vera fullfræðilegur fyrir minn smekk.
A
Þú hefur rétt fyrir þér. Reynum að lyfta þessu á hærra plan og tökum lagið að lokum.
A og B syngja
Foli Foli fótalausi
farðu nú í rófu og rass
Foli Foli fótalausi
fretaðu og segðu pass
Ta tí ralla la
hættu svo að reykja hass
ta tí ralla la
hættað reykja hass
TJALDIÐ
© Benóný Ægisson - Verkið má ekki afrita eða flytja opinberlega án leyfis höfundar
|